Eerste ontdekkingen in Bogotá
Door: Daphne Nijkamp
Blijf op de hoogte en volg Daphne
31 Januari 2018 | Colombia, Bogota
31 januari - om 14:00 werden wij gebeld in het appartement. Met mijn basis spaans nam ik de telefoon op en werd mij verteld dat Nelson er was. Nelson, een goede bekende van Jhony en het bedrijf, zou ons die dag rondrijden in Bogotá.
Als eerste op onze wishlist stond el monserrate, een grote berg aan de rand van Bogotá. We gingen naar boven met een kabelbaan en binnen drie minuten waren we boven. Naar mate we steeds hoger kwamen hoe meer wij druk voelden op onze oren en longen. Ondanks dat af en toe onprettige gevoel was het het zeker waard! Een geweldig mooie berg waar een kerk bovenop staat. De zon scheen en er was een geweldig uitzicht. Net als vele toeristen namen wij een souvenir mee. Ik een magneet en mijn vader een magneet en armbandje voor het thuisfront.
Daarna daalden wij weer af om zo meer te zien van de stad Bogotá. Tussendoor kregen wij uitleg over vanalles wat er te zien was. Zo reden wij ook door la candelaria, een wijk met veel gekleurde, antieke, coloniale huisjes. Dankzij Nelson leerden wij veel over de stad en omdat wij nog meer wilden weten over de geschiedenis van de stad gingen wij naar museo del oro.
Het goud museum. Hier was een shitload (ja gigantisch veel) aan goud te vinden en veel historie over de tijd voordat de spanjaarden in Colombia en andere gedeelten van zuid amerika kwamen. Het moet allemaal wel erg veel waard zijn aangezien er bij elke plek veel bewaking stond. Al met al erg indrukwekkend in het grote museum. Last but not least liepen we het centrum in om plaza de bolivar te bezoeken. Het is een mega groot plein maar op dat moment redelijk leeg. Om 20:00 waren wij weer terug van onze volle dag en niet lang daarna kwam Adriana ook terug van werk.
Uitgeput van de klim naar boven plofte ze neer op een stoel. Geen wonder want er is geen lift en we wonen op de vierde verdieping. Haar ogen waren rood, wat ze zelf niet door had. Ik vroeg of alles goed was en ze bleef volhouden dat alles goed was. Toen keek ze in de spiegel en begon ze te lachen. Ze snapte waarom ik bleef vragen of alles goed was. Wat bleek: bij haar laatste afspraak was er een kat in dat huis en zij is allergisch voor katten! Vandaar dus de rode ogen.
Een goed begin om Bogotá te leren kennen en de spaanse taal te oefenen. Nelson sprak namelijk geen enkel woord Engels.
Als eerste op onze wishlist stond el monserrate, een grote berg aan de rand van Bogotá. We gingen naar boven met een kabelbaan en binnen drie minuten waren we boven. Naar mate we steeds hoger kwamen hoe meer wij druk voelden op onze oren en longen. Ondanks dat af en toe onprettige gevoel was het het zeker waard! Een geweldig mooie berg waar een kerk bovenop staat. De zon scheen en er was een geweldig uitzicht. Net als vele toeristen namen wij een souvenir mee. Ik een magneet en mijn vader een magneet en armbandje voor het thuisfront.
Daarna daalden wij weer af om zo meer te zien van de stad Bogotá. Tussendoor kregen wij uitleg over vanalles wat er te zien was. Zo reden wij ook door la candelaria, een wijk met veel gekleurde, antieke, coloniale huisjes. Dankzij Nelson leerden wij veel over de stad en omdat wij nog meer wilden weten over de geschiedenis van de stad gingen wij naar museo del oro.
Het goud museum. Hier was een shitload (ja gigantisch veel) aan goud te vinden en veel historie over de tijd voordat de spanjaarden in Colombia en andere gedeelten van zuid amerika kwamen. Het moet allemaal wel erg veel waard zijn aangezien er bij elke plek veel bewaking stond. Al met al erg indrukwekkend in het grote museum. Last but not least liepen we het centrum in om plaza de bolivar te bezoeken. Het is een mega groot plein maar op dat moment redelijk leeg. Om 20:00 waren wij weer terug van onze volle dag en niet lang daarna kwam Adriana ook terug van werk.
Uitgeput van de klim naar boven plofte ze neer op een stoel. Geen wonder want er is geen lift en we wonen op de vierde verdieping. Haar ogen waren rood, wat ze zelf niet door had. Ik vroeg of alles goed was en ze bleef volhouden dat alles goed was. Toen keek ze in de spiegel en begon ze te lachen. Ze snapte waarom ik bleef vragen of alles goed was. Wat bleek: bij haar laatste afspraak was er een kat in dat huis en zij is allergisch voor katten! Vandaar dus de rode ogen.
Een goed begin om Bogotá te leren kennen en de spaanse taal te oefenen. Nelson sprak namelijk geen enkel woord Engels.
-
03 Februari 2018 - 11:33
Betsie Groot Wassink:
Hallo Daphne en Johan ,
Leuk zo'n reisverslag .Makkelijk zo bereik je in 1 keer veel mensen . Had dit je moeder gevraagd omdat onze zonen jaren geleden ook hadden zodat we hen konden volgen op hun reis in Nieuw zeeland .
Eerste verslag komt over als of het een vakantie gevoel geeft.
Hoe is de temperatuur ? Vast beter dan in Holland .
Geniet van dit mooie avontuur en succes met je werk.
Groeten van Betsie
-
03 Februari 2018 - 15:24
Daphne Nijkamp:
Hoi Betsie! Dat zei m’n moeder inderdaad. Ik had hier eerder ook over nagedacht maar toen kwam m’n moeder nogmaals met de suggestie en toen ben ik toch maar begonnen! Op dit moment is het ook nog als een vakantie. Maandag begin ik met het echte werk! De tenperatuur was deze afgelopen dagen rond de 21 graden, erg lekker. Nog bedankt! Groetjes Daphne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
